ความเป็นมาของวันเทโวโรหณะ วันแรม 1 ค่ำเดือน 11

ณ การนั้นพระพุทธองค์ทรงรำลึกถึงพระนางสิริมหามายา พระพุทธมารดาที่สิ้นพระชนม์หลังพระองค์ประสูติได้ 7 ราตรี ทรงดำริที่จะสนองพระคุณพระพุทธมารดา ซึ่งมีพระคุณล้นฟ้ามหาสมุทรก็มีเพียงพระอภิธรรมที่ควรค่าทดแทนพระคุณเกษียรธาราหรือค่าน้ำนม ในพรรษาที่ 7 นับแต่ปีตรัสรู้พระพุทธองค์จึงเสด็จขึ้นไปจำนำพรรษาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เทศนาพระอภิธรรมปิฎกโปรดพระพุทธมารดาตลอดพรรษาจนพระพุทธมารดาบรรลุอริยมรรคอริยผลเป็นพระอรหันต์ตระกูล หันตระกูล ครั้นถึงวันปวารณาออกพรรษาแรม 1 ค่ำเดือน 11 พระพุทธองค์จึงเสด็จลงสู่โลกมนุษย์ทางบันไดทิพย์ทั้ง 3 อันได้แก่ บันไดเงิน บันไดทอง บันไดแก้ว ซึ่งสักเทวราชหรือว่าพระอินทร์ให้พระวิษณุกรรมเนรมิตทอดจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์สู่โลกมนุษย์ ณ ประตูเมืองสังกัสนคร ณ ที่นั้นบรรดาพุทธศาสนิกชนต่างมารอรับและตักบาตรภัตตาหารกันอย่างเนืองแน่นชาวพุทธจึงยึดถือปรากฏการณ์ในวันแรม 1 ค่ำเดือน 11 ของทุกปีเป็นวันคล้ายวันที่พระพุทธเจ้าเสด็จลงสู่โลกมนุษย์เรียกว่าวัน เทโวโรหณะหรือวันพระพุทธเจ้าเปิดโลก